- Prostatla sınırlı kanseri olan erkekler, aldıkları tedavinin türüne bağlı olarak farklı uzun vadeli yan etkiler yaşadılar. Farklı tedavilerin artılarını ve eksilerini anlamak, erkeklerin ve sağlık ekiplerinin daha bilinçli tedavi kararları almasına yardımcı olabilir.
Prostat kanseri Amerika Birleşik Devletleri’nde erkeklerde en sık görülen kanser olmasına rağmen nispeten iyi bir prognoza sahiptir. Prostat kanseri olan erkeklerin çoğu tanı konulduktan 15 yıl sonra hala hayatta olacaktır.
Şu anda, prostat kanseri olan ve prostat bezinin dışına yayılmayan erkeklerin çeşitli tedavi seçenekleri vardır. Prostat kanserli erkeklerin çoğunun uzun süre yaşaması beklendiğinden, farklı tedavilerin uzun vadeli yan etkilerinin değerlendirilmesi önemlidir. Yan etkiler mesane ve bağırsak problemlerini ve cinsel işlevlerde zorluğu içerebilir.
Yayılma riski düşük olan prostat kanseri olan erkekler, prostatın tamamının alınması için ameliyata veya radyasyon tedavisine tabi tutulabilir. Bazıları bunun yerine aktif gözetimi tercih edebilir: görüntüleme ve doku biyopsileri ile kanserin zaman içinde gözlemlenmesi ve yalnızca büyürse tedaviye başlanması. Yayılma riski daha yüksek olan kanserli erkeklerde, prostat kanserinin büyümesini hızlandıran hormonları baskılamak için ameliyat veya radyasyon artı tedavi gerekebilir.
Çalışmalar, seçilen tedaviden bağımsız olarak erkeklerin yaşama süresinin benzer olduğunu göstermiştir. Uzun vadeli yan etkilerin bu tedaviler arasında önemli ölçüde farklılık gösterip göstermediği açık değildir.
Dr. liderliğindeki bir araştırma ekibi. Vanderbilt Üniversitesi Tıp Merkezi’nden Bashir Al Hussein Al Awamlh ve Daniel Barocas bu konuyu daha yakından incelemeye karar verdi. Kısmen NIH tarafından finanse edilen yeni bir çalışma için ülke genelinde farklı ırklardan ve coğrafi bölgelerden 80 yaşında veya daha genç yaklaşık 2.500 erkeği işe aldılar. Erkeklerin tamamı 2011-2012 yılları arasında prostat kanseri tedavisi gördü ve tedaviden sonra 10 yıl boyunca yan etkiler açısından takip edildi. Sonuçlar 23 Ocak 2024’te JAMA’da yayınlandı .
Daha önce görüldüğü gibi, alınan tedaviden bağımsız olarak iki gruptaki erkekler arasında hayatta kalma oranları benzerdi. Genel olarak, düşük riskli kanserli erkeklerin %0,4’ü ve yüksek riskli kanserli erkeklerin %5’i sonraki 10 yıl içinde hastalıklarından öldü.
Katılımcılar, tedavi seçimine bakılmaksızın benzer düzeyde genel fiziksel ve zihinsel sağlık bildirdiler. Ancak araştırmacılar tedaviler arasında bazı spesifik yan etkilerde farklılıklar gözlemlediler. Düşük riskli kanser hastası olup ameliyat olan erkeklerin, tedaviden sonraki 5 yıla kadar cinsel işlev sorunları bildirme olasılıkları, radyasyon alan veya başlangıçta gözetimi seçen erkeklere göre daha yüksekti. Ancak gruplar arasındaki farklar artık 10 yıllık işarete göre anlamlı değildi.
Düşük riskli kanserli erkekler arasında, ameliyat olanların %14’ü tedaviden 10 yıl sonra idrar kaçırma sorunu yaşarken, radyasyon tedavisi görenlerde bu oran %4 ve başlangıçta aktif gözetimi seçenlerin %10’uydu. Ancak radyasyona maruz kalan erkeklerin %8’i 10 yıl sonra ciddi bağırsak sorunları bildirirken, ameliyat olanlarda bu oran %3’tür.
Yüksek riskli kanserli erkeklerde, herhangi bir zaman noktasında ameliyat veya radyasyon tedavisi artı hormon tedavisi arasında cinsel işlevsellik açısından hiçbir fark görülmedi. Ameliyat olanların yaklaşık dörtte biri, radyasyon tedavisi görenlerin %11’ine kıyasla 10 yıl sonra idrar kaçağı bildirdi. Radyasyon artı hormon tedavisi gören erkeklerin yüzde yedisi ciddi bağırsak sorunları bildirirken, ameliyat olan erkeklerde bu oran %2 ila %5’tir.
Al Hussein Al Awamlh, “Lokalize prostat kanseri olan birçok erkek, çeşitli tedavi stratejileri arasında hayatta kalma açısından çok az farkla 15 yıl veya daha uzun süre hayatta kalıyor” diyor. “Bu uzun vadeli ufuk ve benzer hayatta kalma oranları göz önüne alındığında, hastaların tedavi seçimi, tedavilerin olumsuz etkilerinden etkilenebilir.
